🎯 6Packs-Helix bireylerin öğrenme deneyimlerini uçtan uca tasarlayan bir öğrenme ekosistem tasarım modelidir.
Bir eğitim tasarım metodu olmamakla birlikte bireyin öğrenme stillerini ve öğrenme döngüsünü kapsayan uçtan uca bir öğrenme sarmalıdır.
Bilimsel alt yapısında ASK Modeli (Vinke, 2002), Yetişkin Eğitimi İlkeleri ( Malcolm Knowles, 1980), Yakınsal Gelişim Kuramı ( Vygotsky, 1978), Bloom's Taxonomy (Benjamin Bloom, 1956) ve en önemlisi Deneyimsel Öğrenme Döngüsü'nü (Devid Kolb, 1984) içeren bu sarmal, bireylerin öğrenme süreçlerinde dıştan içeriye doğru bir yol izlemelerini sağlamaktır. Metot, deneyimsel öğrenme prensiplerine dayanmakta olup bireyin kendi deneyimlerinden yola çıkarak bilgi, beceri ve tutum geliştirmesini teşvik eder.
Özellikle eğitmen eğitimleri edindiğimiz ihtiyaç ve deneyim bağlamında geliştirdiğimiz bu model ile, eğitmenlerin öğrenme ortamlarını daha etkili bir şekilde tasarlamalarını ve bireylerin öğrenme deneyimlerini maksimize etmelerini amaçlamaktadır.
🏷️ #yetişkineğitimi #öğrenmedeneyimi #deneyimselöğrenme #öğrenmeekosistemi #eğitimtasarımı
👨👨👦 +17
⏰ N/A
✂️ Bir adet eğitmen
👣 ADIM ADIM UYGULAMA
Giriş
6Packs-Helix, bireylerin öğrenme deneyimlerini uçtan uca tasarlayan bir öğrenme ekosistem tasarım modelidir. Yetişkin eğitimi için tasarlanmış kapsamlı ve bütünleşik bir yaklaşım modeli olarak öğrenenlerin öğrenme deneyimlerini bilimsel teoriler ve pratik uygulamalarla pekiştirmesini teşvik eder. Her bir adım, bir öncekini destekler ve genişletir, böylece öğenen yaşam boyu öğrenmeyi destekler, aynı zamanda öğrenme sürekli ve etkileşimli bir süreç haline gelir.
6packs-helix toplamda 6 adımda öğrenmeyi sürekli olarak devam ettiren bir sarmal üzerine inşa edilmiştir. Eğitimin yüzyıllardır toplum ve birey nezlinde uyanışı temsil etmesi sebebiyle altı basamağın baş harfleri AWAKEN olarak karşımıza çıkar. Bunun yanı sıra bir yetişkin için eğitim; bir beceri geliştirme aracı olduğundan öğrenme kaslarımızı yani 6Packs'lerimizi güçlendirecek bir metot olarak kullanılabilme fırsatı yaratır. 6packs-helix modeli, yetişkin eğitiminde teorik bilgi ile pratik uygulama arasında güçlü bir köprü kurarak, öğrenme deneyimini daha anlamlı ve etkili kılar. Bu bütünleşik yaklaşım, yetişkin öğrenicilerin kendi öğrenme süreçlerini yönetmelerine, edindikleri bilgileri gerçek hayatta uygulamalarına ve sürekli gelişim içinde olmalarına olanak tanır.
Awareness - Farkındalık
Yetişkin bir öğrenen zihninde birçok bilgi, beceri ve tutum ile öğrenme çemberine gelir. Farkındalık aşaması, bu bilgi, beceri ve tutuma saygı duyarak öğreneni çembere dahil eder. Knowles (1984) “Yetişkinlerin öğrenme gereksinimlerini anlamak için öncelikle onların neyi bilmediklerinin farkına varmaları gerekir” şeklinde belirtmiştir. Bu aşama, Knowles’un yetişkin öğrenimi teorisi ile uyumlu olarak öğrenenin kendi bilgi ve beceri eksikliklerini tanıma sürecidir. Aynı zamanda Kolb’un (1984) somut deneyim aşamasına karşılık gelir ve öğrenenin öğrenme sürecine aktif katılımının başlangıcını işaret eder. Öğrenen, var olan bilgisinin ötesinde neyi bilmediğini veya yanlış bildiğini keşfeder ve bu, öğrenme yolculuğuna atılma motivasyonunu tetikler.
Bu farkındalık, öğrenme sürecinin kritik bir aşamasıdır ve yetişkin öğrenenlerin kendi öğrenme ihtiyaçlarını belirlemelerine olanak tanır. Farkındalık aşaması, aynı zamanda öğrenenlerin mevcut bilgi ve becerilerini değerlendirmelerine ve gelişim alanlarını tespit etmelerine yardımcı olur. Bu süreç, yetişkin öğrenicilerin öz-yönelimli öğrenme becerilerini geliştirmelerine ve kendi öğrenme sorumluluklarını üstlenmelerine katkıda bulunur.
Wisdom - Öğrenme İsteği
“Bilgelik, öğrenme aşkıyla beslenir.” - Sokrates
Her yetişkinin öğrenme isteği benzersizdir ve bu, onların kişisel ilgi alanlarına, kariyer hedeflerine ve yaşam deneyimlerine göre şekillenir. Bilgi arayışı bu aşamada, bireyin mevcut bilgisini genişletme ve yeni beceriler edinme arzusuyla motive edilir. Bu süreç, yetişkinlerin kendi potansiyellerini maksimize etmelerine ve sosyal ve profesyonel ortamlarında daha etkin rol almalarına olanak tanır.
Wisdom aşaması, yetişkinlerin yeni bilgilere olan ilgisini ve bu bilgileri arama motivasyonunu harekete geçirir. Yaşam boyu öğrenen bir yetişkin olarak, wisdom aşaması, bilgiye ve öğrenmeye duyulan derin sevgiyi pekiştirir ve kişinin sürekli gelişimine katkıda bulunur.
Knowles, yaşam boyu öğrenim sürecini, yetişkin eğitiminin temel bir unsuru olarak tanımlar: “Yetişkinler, ömür boyu öğrenenler olarak, değişen dünyalarına adapte olabilmek için sürekli olarak yeni bilgiler edinmeleri gerekmektedir” (Knowles, 1984). Wisdom aşaması, bu sürekli öğrenme sürecinin merkezinde yer alır ve yetişkinlerin kendi öğrenme süreçlerini yönlendirme yeteneklerini geliştirir.
Wisdom aşamasında, yetişkin öğrenenler öğrenme motivasyonlarını içsel faktörlere dayandırırlar. Dewey (1938) yaşam boyu öğrenimin önemini vurgularken, “Eğitim, yaşamın kendisi kadar sürekli bir süreçtir” demiştir. Bu süreçte yetişkinler, yaşam deneyimlerinden yola çıkarak öğrenme ihtiyaçlarını tanımlar ve bu ihtiyaçları karşılayacak bilgi ve becerileri edinme arzusunu kuvvetlendirirler. Eğitmenler, bu aşamada yetişkin öğrenicilerin öğrenme isteklerini beslemek ve sürdürmek için çeşitli stratejiler kullanırlar.
İlk iki aşama eğitmenin, Kolb'un eğitici rol profilinde "Kolaylaştırıcı" rolünü üstelnmesi ile gerçekleşir.
Acquisition - Bilgiyi Edinme
Yetişkin öğrenen pratik ve bilimsel temelli bilgilerle hayatı daha fazla kolaylaştırma arzusundadır. Bu sebeple eğitim süreçlerine dahil olan bir yetişkin, eğitim sürecinde teorik ve bilimsel bilgileri sistematik bir şekilde edinmek ister. Acquistion aşaması, yetişkin öğrenenlerin teorik bilgileri günlük problemlere karşılaştırmasını ve bilgileri doğrudan almasını teşvik eder. Bu aşamada, eğitmen yetişkin öğrenenlere profesyonel ve kişisel gelişimlerine doğrudan katkı sağlayacak teorik ve bilimsel bilgiler sunar. David Kolb’un deneyimsel öğrenme döngüsündeki "soyut kavramsallaştırma" evresine denk gelir. Bu aşama, yetişkinlerin teorik bilgileri pratik ve günlük problemlere uygulayabilecek şekilde öğrenmelerini kapsar. Malcolm Knowles’un yetişkin eğitimi ilkeleri doğrultusunda, öğrenme süreci, yetişkinlerin pratik ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde yapılandırılmıştır, bu da öğrenenlerin edindikleri bilgileri anlamlı ve işlevsel bir biçimde kullanmalarını sağlar.
Eğitmenin rolü, öğrenenlere, konuları derinlemesine anlama ve bu konuları kendi yaşam ve çalışma alanlarına entegre etme fırsatı sunacak örnekler vermektir. Eğitim materyalleri, akademik makaleler, uygulamalı dersler, ve gerçek dünya senaryolarından örnekler içerebilir. Bu materyaller, yetişkinlerin teorik bilgileri pratik bağlamlarda nasıl kullanabileceklerini gösterir. Acquisition aşaması, yetişkin öğrenenlerin teorik bilgileri pratik uygulamalarla birleştirmelerine olanak tanır.
Örneğin, bir liderlik eğitiminde liderlik teorileri anlatılırken, eğitmen bu teorileri gerçek iş dünyası örnekleriyle ilişkilendirerek sunabilir. Bu, yetişkin öğrenenleri teorileri somutlaştırma ve kendi iş hayatları ile bağlantı kurma şansı verir.
Bu aşamada eğitmen, "Konu Uzmanı" profili ile ön plana çıkar.
Know How - Bilgiyi Uygulama
Know How aşaması, 6packs-helix modelinde, yetişkin öğrenenlerin edindikleri bilgi ve becerileri gerçek dünya senaryolarında uygulamalarını içerir. Bu aşama, Malcolm Knowles’un yetişkin eğitimi üzerine geliştirdiği andragoji varsayımlarından biri olan “deneyimlerin ve edinilen bilgilerin öğrenme kaynağı olarak kullanılması” ilkesine dayanır. Yetişkinlerin geniş yaşam ve çalışma deneyimleri, bu aşamada öğrenme sürecine derinlemesine katkıda bulunur, çünkü yetişkinler bu deneyimleri kullanarak yeni bilgileri anlamlandırır ve uygularlar. Knowles’un yetişkin öğrenme teorisi, öğrenicilerin öz-yönetim becerilerini de vurgular. Know How aşaması, yetişkin öğrenicilerin bu öz-yönetim becerilerini kullanmaları için mükemmel bir fırsattır. Eğitmenler, yetişkin öğrenenlere öğrenme sürecini kendilerinin yönetmeleri için gereken araçları ve uygulamaları sağlar. Bu, yetişkinlerin öğrenme sürecinde daha aktif rol almalarını ve öğrendiklerini kendi ihtiyaçlarına göre uyarlamalarını sağlar. Diğer taraftan Kolb’un deneyimsel öğrenme döngüsü teorisinde ‘soyut kavramsallaştırma’ ve ‘aktif deneyim’ evrelerini de içerir.
Eğitmenler, yetişkin öğrenenlerin öğrenme sürecini zenginleştirmek için gerçek dünya senaryolarından yararlanır. Bu aşamada, eğitmenler yetişkin öğrenenlere gerçek dünya senaryolarını simüle eden vaka çalışmaları ve rol yapma etkinlikleri sunarlar. Örneğin, bir proje yönetimi eğitiminde öğreniciler gerçek bir projeyi planlamak, yürütmek ve değerlendirmek için bir takım olarak çalışabilirler. Bu tür uygulamalı deneyimler, öğrenicilerin teorik bilgilerini pratiğe dökme ve problem çözme becerilerini geliştirme fırsatı sunar. Bu aşamada öğrenen, eğitmen gözleminde bilgiyi uygulama ve beceriye dönüştürme pratiği sağlar.
Bu aşama süresince eğitmen, "Standart Belirleyici ve Değerlendirici" rol profili üstlenir.
Embrace - Özümseme
Her birey kendi yaşam rolünde edindiği bilgiyi ve kazandığı beceriyi uyarlama eğilimindedir. Öğrenme deneyiminde edinilen bilgilerin kişiselleştirilmesi bireyn daha pratik yaklaşım becerisi geliştirmesini sağlar. Eğitimde çözümleme yapmak bilginin sadece yüzeysel olarak değil, aynı zamanda işlevsel ve uygulanabilir bir şekilde özümsenmesi gerektiğidir. Çözümleme, öğrenenlerin bilgileri daha geniş bağlamlarda kendi yaşam rolü merkezinde düşünmelerini ve karmaşık sorunlara yaratıcı çözümler üretmelerini sağlar. Embrace aşaması, 6packs-helix modelinin önemli bir parçası olarak yetişkin öğrenenlerin yeni edindikleri bilgileri, pratik ettikleri becerileri mevcut bilgi yapılarına entegre edip özümsemelerini içerir. Bu aşama, öğrenenlerin edindikleri bilgileri kendi yaşam ve çalışma ortamlarına uygulayabilme becerisini artırır.
Bu süreç, Jean Piaget’in bilişsel gelişim teorisinde özellikle de asimilasyon ve akomodasyon kavramlarına dayanır. Asimilasyon, bireyin yeni bilgileri mevcut şemalarına veya bilgi yapılarına entegre etme sürecidir. Diğer yandan, akomodasyon, mevcut şemaların yeni bilgilere uyum sağlaması için değiştirilmesini ifade eder. Bu iki süreç, öğrenenin bilgiyi nasıl özümsediğini ve kendi düşünce sistemine nasıl dahil ettiğini açıklar.
Embrace aşamasında, yetişkin öğrenenler, yeni bilgileri mevcut anlayışlarıyla entegre ederken, bu bilgileri çeşitli yollarla çözümler ve test ederler. Bu süreç, bilginin derinlemesine anlaşılmasını sağlar ve öğrenenlerin bilgiyi daha etkin kullanmalarına olanak tanır. Eğitmenler, bu süreci desteklemek için, öğrenenlere bilgiyi analiz etme, sentez yapma ve eleştirel değerlendirme yapma fırsatları sunar.
Bu süreç, öğrenicilerin bilgiyi daha derin bir şekilde kavramalarını ve farklı bağlamlarda uygulayabilmelerini sağlar.
Embrace aşamasında debriefing, öğrenme deneyimini pekiştirmek ve derinleştirmek için kritik öneme sahiptir. İşte bu aşamada kullanılabilecek örnek debriefing soruları:
Öğrendiğiniz bilgileri uygularken, hangi noktada kendinizi en rahat hissettiniz?
Bu deneyimden sonra, hangi alanda daha fazla bilgi veya pratik yapma ihtiyacı hissediyorsunuz?
Öğrendiğiniz bilgileri farklı bir duruma nasıl uyarlayabilirsiniz?
Bu uygulama deneyiminden sonra, teorik bilgilerinizde hangi boşlukları fark ettiniz?
Öğrendiğiniz bilgileri uygulamaya koyarken karşılaşabileceğiniz zorluklar neler?
Bu yeni bilgileri kullanarak hangi spesifik problemleri çözebiliriz?
Bu deneyim, gelecekteki öğrenme hedeflerinizi nasıl etkiledi?
Bu sorular, yetişkin öğrenenlerin deneyimlerini yansıtmalarına, öğrendiklerini değerlendirmelerine ve gelecekteki öğrenme ihtiyaçlarını belirlemelerine yardımcı olur.
Nurturing - Yerinde büyüt
Vygotsky, öğrenmenin, bireylerin kendi başlarına çözebileceklerinden daha zorlu görevleri, daha deneyimli kişilerin rehberliğinde veya akranlarının yardımıyla çözebilmeleri süreci olarak tanımlar. Bu süreç, öğrenenlerin sürekli olarak yeni beceriler edinmelerine ve mevcut bilgilerini daha karmaşık ve zorlayıcı durumlara adapte etmelerine olanak tanır. Nurturing aşaması, 6packs-helix modelinin son adımı olarak yetişkin öğrenenlerin edindikleri bilgileri sürekli olarak güncellemelerini, genişletmelerini ve yeni durumlar ile problemlere uygulamalarını kapsar. Bu aşama, edinilen bilgilerin uzun süreli etkililiğini sağlamak ve öğrenenlerin bu bilgileri güncel tutmalarını teşvik etmek için tasarlanmıştır. Yetişkin eğitiminde, bu aşama, öğrenilenlerin kalıcı hale gelmesi ve öğrenicilerin profesyonel ve kişisel yaşamlarında aktif uygulayıcılar olmaları için kritik öneme sahiptir. Bu süreç, Lev Vygotsky’nin sosyo-kültürel teorisinde önemli bir yer tutan “Yakınsal Gelişim Alanı” (Zone of Proximal Development - ZPD) kavramı ile yakından ilişkilidir. Nurturing aşamasında, sosyal etkileşimler ve kültürel araçların kullanımı, öğrenme sürecinin merkezindedir. Eğitmenler ve mentorlar, öğrenenlere, grup içi tartışmalar, işbirlikçi projeler ve ağ oluşturma etkinlikleri aracılığıyla rehberlik eder. Bu sosyal etkileşimler, öğrenenlerin birbirlerinden öğrenmelerini ve çeşitli perspektifleri keşfetmelerini sağlar. Bu sürekli gelişim ve adaptasyon süreci, yetişkin öğrenenlerin yaşam boyu öğrenenler olarak kalabilmeleri için temel bir yeterlilik sağlar.
Öğrenme sadece bireysel bir çaba değil, aynı zamanda bir topluluk içinde gerçekleşen bir süreç olarak görülür. Bu aşamada, eğitmenler öğrenenlere koçluk eğitici rolü ile birlikte sürekli geri bildirim ve destek sağlayarak, onların yeni edinilen bilgi ve becerileri pekiştirmelerine yardımcı olurlar. Ayrıca, öğrenenler arasında işbirliği ve deneyim paylaşımı teşvik edilir, böylece birbirlerinden öğrenme fırsatları yaratılır. Nurturing süreci, öğrenmenin yaşam boyu devam eden dinamik bir süreç olduğunu vurgular ve öğrenenleri sürekli gelişim için motive eder.
Son iki aşamada ise eğitmen, "Koç" rol profili ile öğrenenlerin bilgiyi kişiselleştirmesine yardımcı olur.
✏️ Alaz Han Canbolat & Enes Şahin
📂
https://6packs-helix.notion.site/Ad-mlar-16c98e98fd3c4413aa79676d1f3d67f1?pvs=4